راهکار ها

تعریف نویز:

در فرهنگ لغت به صداهای بلند و ناخوشایندی که باعث ایجاد اختلال و مزاحمت می شود نویز گفته می شود. در میان افرادی که با سیستم های الکترونیکی و مخابراتی سر و کار دارند، سیگنالهای مزاحم که باعث خرابی و یا تضعیف سیگنال اصلی می شود را نویز می نامند. در دوربینهای مداربسته نیز نویز یا همان سیگنال مزاحم به دلیل ماهیت الکترونیکی بودن دستگاهها یکی از عواملی است که در تضعیف و تخریب تصاویر نقش بسزایی دارد.

در تصاویر دوربینهای مداربسته معمولا دو نوع از انواع نویزهای شناخته شده بیشتر مشاهده می شود.

1-      نویز نمک و فلفل

2-      نویز گوسی

نویز نمک و فلفل بیشتر در اثر گرم شدن سنسور تصویر و یا ذرات گرد و خاک ایجاد شده و به صورت تصادفی باعث عدم ثبت رنگ پیکسل ها شده و به صورت نقاط سیاه و سفید در تصویر ضبط شده اثر خود را بجا می گذارد. این نویز به دلیل تبدیل رنگ پیکسلها به سیاه یا سفید نام نمک و فلفل را به خود گرفته است.

نویز گوسی که از آن به نام نویز سفید هم یاد می شود در اثر حرکت الکتریسیته در قطعات الکتریکی است و باعث می شود رنگ پیکسل کمی شبیه رنگ اصلی اشیاء درصحنه باشد و اثری شبیه نرم شدن لبه های تصاویر و یا مات شدن تصویر را به همراه دارد.

در تصاویر دوربینهای مداربسته چون هر یک از این نویزها به صورت مجزا ظاهر نمی شوند بنابراین برای مشاهده آثار تخریب هر یک از نویزها با استفاده از شبیه سازهای نویز های مورد نظر را به تصویر نمونه  زیر اعمال و نتایج برای آشنایی بیشتر قابل مشاهده می باشد.

CCTV  مخفف Closed Circuit Television است و توضیح ساده آن، می شود مجموعه ای از دوربین های امنیتی که به یک سیستم مانیتورینگ مرکزی متصل هستند

از آنجایی که استفاده از چنین سیستم هایی مقرون به صرفه است، CCTV ها روز به روز در بین دارندگان منازل، کسب و کارهای شخصی، و املاک و ساختمان ها، هواخواهان بیشتری پیدا می کنند.

اما نکات مهم در خرید یک سیستم دوربین مدار بسته چیست؟

 1. نیازهای خود را ارزیابی کنید. آیا می خواهید بر رفت و آمد های عمومی نظارت کنید؟ می خواهید چهره ها را ببینید، یا کالاها یا گروه های افراد را تشخیص دهید؟ سیستم بی سیم می خواهید یا با سیم؟ سیستم های فضای داخلی می خواهید یا باید فضای خارجی را هم پوشش داد؟ آیا دوربین شبکه می خواهید که قادر به ارسال ویدیوها از طریق اینترنت باشد؟ سیستم مورد نظرتان چند دوربین باید داشته باشد؟ بودجه شما چقدر است؟

 2. نوع دوربین را انتخاب کنید. بر اساس نیاز های خود و شرایط محیطی، بهترین دوربین را انتخاب کنید:

• دوربین با سیم: یک دوربین رنگی استاندارد. اکثر دوربین های داخلی/خارجی امروزی از فیلتر مادون قرمز برای دید در شب برخوردارند که تصاویر شبانه آن، برای بهبود کنتراست و جزئیات، سیاه و سفید است. پورت رابط دوربین های سیمی، از نوع BNC یا DIN است و نیازمند کابل ویدیویی جدا نیز هست.

• بی سیم: عده زیادی به دوربین های بی سیم رو آورده اند چرا که راهکار مقرون به صرفه ای برای راه انداختن سیستم نظارت در خانه یا محل کارشان است. جدیدترین دوربین های دیجیتال، هم امن هستند، هم با دستگاه های خانگی تداخل نخواهند داشت و هم تصویر و صدای شفافی ارائه می کنند.

• آی پی/شبکه: دوربین های آی پی یا شبکه، یک انتخاب دیگر هستند. این دوربین ها به مودم متصل شده و به شما امکان چک یا کنترل کردن شبکه دوربین های امنیتی تان از هر جایی را می دهند. بسیاری از آنها امکان ضبط ویدیوها بر روی کامپیوتر را هم دارند.

  3. نوع و کیفیت سنسور تصویر در داخل دوربین را مشخص کنید. دوربین های مدار بسته با استفاده از سنسورهای CMOS یا CCD تصاویر را شکار می کنند. دوربین های ارزان یا کوچک، سنسورشان CMOS است و کیفیت تصویر پایینی هم دارد که در شرایط کم نور، بدتر می شود. اما دوربین های بهتر، سنسور CCD با اندازه بزرگتر دارند. هر چه سنسور بزرگتر، تصویر بهتر و با کیفیت تر. در نتیجه سنسورهای 1/4 با تراکم بیشتر، بهترین تصاویر را تولید می کنند.

دستگاههای تعیین هویت زیستی یا کنترل دسترسی بایومتریک از مهمترین دستگاههای حفاظتی هستند که امروزه در تمام محیطهای اداری و امنیتی مورد استفاده قرار می گیرند. در واقع همواره دنبال دستگاههایی هستیم که بتوانیم هویت افراد را پیش از ورود یا خروج از محوطه مورد نظر تشخیص دهیم. در بین دستگاههای منترل دسترسی که سرعت و دقت مطلوبی داشته باشند دستگاههای تشخیص هویت زیستی یا بایومتریک حرف اول را می زنند. در کسب و کارهای امنیتی از این دستگاهها با نام دستگاههای کنترل دسترسی زیستی (Biometric Access Control)یا سیستم کنترل دسترسی زیستی یاد می شود. علت این نامگذاری هم به تکنولوژیهای تشخیصی بکار رفته در این دستگاهها بر می گردد که بر اساس ویژگیهای افراد و برپایه الگوگیری و الگوریتم سازی آنها بدست می آید.

رشد سریع این بخش متاثر از تکنولوژی اجتناب ناپذیر بروز شونده ای است که همه ما با آن روبرو هستیم. البته در سیستم های بایومتریک گزینه های متعددی در دسترسند که کاربران را در هنگام تصمیم گیری و خرید دچار سردرگمی می کند. آنها گیج و دو دل می شوند که از چه سیستمی با چه نوع تکنلوژی تشخیصی استفاده کنند. کاربران و خریداران سیستم های تشخیص هویت زیستی و کنترل دسترسی مختلف نمی دانند هر تکنولوژی چه معایب یا مزایایی خواهد داشت که به همت سی سی تی وی آنلاین بیشتر در این مورد خواهیم گفت. با cctvonline.ir همراه شوید.

نظر رئیس شرکت Fermax از تولیدکنندگان اسپانیایی در این باره :

تشخیص زیستی نوعی از سیستم های کنترل دسترسی بر اساس ویژگیهای زیستی و انسانی افراد خواهد بود. با سیستم های بایومتریک روشهای مختلفی برای تشخیص هویت افراد ممکن می شود که عبارتند از Fingerprint (تشخیص اثر انگشت)، تشخیص چهره، تشخیص و اسکن چشم یا طرح رگهای خونی. چه وجه تمایز یا معایب و مزایایی برای هر یک از سیستم های کنترل دسترسی زیستی وجود خواهد داشت!؟

در ابتدا نگاهی به مزیتهای کلی و عمده استفاده از تکنولوژیهای بایومتریک می اندازیم. در اصل تشخیص زیستی یا بایومتریک این امکان را به کاربر امنیتی می دهد که بتواند افراد را بر اساس تفاوتها و کمیتهای زیستی غیر قابل تغییرشان تشخیص دهد. اولین تکنولوژی به اسکن اثر انگشت بر می گردد که از سال 1883 تا کنون مورد استفاده است و به عنوان مورد اعتمادترین روش هم محبوب شده است. ضمن اینکه بسیار کارآمد و از نظر قیمت نسبت به دیگر سیستم های تشخیص زیستی بصرفه تر است.

مزایای سیستم کنترل دسترسی با تکنولوژی تشخیص زیستی (بایومتریک)

مهمترین مزیت استفاده از سیستم های تشخیص هویت بایومتریک برقراری امنیت بیشتر است. وقتی اسکن اثر انگشت یا فینگرپرینت نتیجه منحصر بفردی داشته باشد و برای هر شخص اثر انگشتی تکرار نشدنی و بی همتا داشته باشیم عملا استفاده از این تکنولوژی تشخیصی می تواند بالاترین میزان امنیت را به همراه داشته باشد. بعلاوه هزینه راه اندازی و تعمیر و نگهداری پایینی هم خواهد داشت. بمحض نصب درواقع راه اندازی شده است! نیاز به کار خاصی ندارید و هزینه نصب معقولی نیاز دارد و هزینه نگهداری و بهینه سازی پایینتری نسبت به روشهای دیگر دارد.

مهمتر اینکه دیگر نیازی به دستگاههای بیشتر برای کنترل ورودی نخواهید داشت:

با کنترل دسترسی براساس اثر انگشت دیگر نیازی به استفاده از کلیدهای رایج یا دستگاههای تعویض شیفت و سوئیچ وضعیت نخواهید داشت. بر اساس تشخیص ویژگی منحصر به فرد افراد، دیگر نیازی به شیئی یا ملزومات دیگری نخواهد بود تا با گم شدن آنها (مثل گم شدن کلید و کارت اعتباری و ..) یا مشکلاتی از این دست روبرو شویم.

معایب سیستم کنترل دسترسی با تکنولوژی تشخیص زیستی (بایومتریک)

در کنار مزایای این سیستمها، نواقصی هم وجود دارند که باید به آنها توجه شود. Fermax در ادامه در مورد معایب موجود می گوید که برای مثال سیستم اسکن اثر انگشت درباره محیطهایی که مدام افراد مراجعه کننده به آنها در حال تغییر است خیلی قابل استفاده نیست و اصلا کاربرد مقبولی ندارد. نمونه این کسب و کارها را می توان مراکزی مثل سازمانهای بیمه ای، ادارات تشریفاتی یا محیطهایی با ارباب رجوع سالانه دانست.

البته درست است که هزینه عیب یابی یا نگهداری پایین است اما در برخی موارد هزینه نصب بالاتری نسبت به دیگر سیستم های کنترل دسترسی خواهد داشت. آخر هم اینکه در برخی موارد سیستم های تشخیص زیستی نمی توانند بدقت افراد را تشخیص دهند:

در این مقاله تجهیزات و اجزای اصلی سیستم مداربسته شبکه را بصورت مختصر برای شما شرح خواهیم داد . در مقالات بعدی توضیحات کامل هریک از این اجزا و انواع آن را برای شما قرار خواهیم داد.

دوربین مداربسته IP : وظیفه آن دریافت تصاویر از محل نصب و انتقال آنها به دستگاه NVR می باشد.

دستگاه NVR : سرور سیستم مداربسته شبکه می باشد و تصاویر را بعد از دریافت از دوربین مداربسته ضبط یا نمایش می دهد.

هارد دیسک: محل ذخیره سازی اصلی تصاویر دریافتی در دستگاه NVR می باشد, بسته به ظرفیت می تواند مدت ضبط تصاویر را در NVR مشخص کند .

آداپتور ( منبع تغذیه ) و کابل برق : آداپتور برق شهری را به ۱۲ ولت تبدیل و نیروی برق دوربین های مداربسته را فراهم می کند. کابل برق این ولتاژ را از منبع تغذیه به دوربین انتقال می دهد .

در سیستم مداربسته شبکه ممکن است برق بصورت POE و از طریق کابل شبکه تامین شود که در اینصورت نیاز به منبع تغذیه و کابل برق جداگانه نمی باشد.

کابل شبکه : تصاویر را از دوربین مداربسته به سرور انتقال می دهد.

سوئیچ ( Switch ) : این قطعه نقش انشعاب دهنده را دارد و به طور رایج در این سیستم از آن استفاده می شود ولی استفاده از آن یک الزام نیست .

اتصالات و فیش های شبکه : قسمت های مختلف سیستم مداربسته شبکه از طریق آنها به هم متصل می شوند.

تجهیزات نصب دوربین مداربسته

این تجهیزات برای نصب دوربین مداربسته یا حفاظت از آنها به کار می رود که بسته به محل نصب از بعضی از آنها استفاده می شود :

پایه دوربین مداربسته : از پایه برای اتصال دوربین مداربسته به محل نصب ( دیوار, سقف و … ) استفاده می شود .

کاور : برای نصب دوربین های مداربسته در محیط خارجی و غیر مسقف از کاور استفاده می شود این کاورها برای محافظت از دوربین استفاده می شود و بسته به شرایط نصب کاورهای مختلفی در دسترس می باشد بعضی از این کاور ها دارای هیتر یا فن نیز می باشند.

داکت: یک حفاظ پلاستیکی که برای محافظت و پنهان کردن کابلها استفاده می شود .
لوله فلکسی : لوله ای خرطومی شکل فلزی که به ۲ صورت روکشدار پلاستیکی و بدون روکش موجود است . نوع روکشدار آن معمولا متداول است و در محیط های بیرونی برای محافظت از کابل ها مورد استفاده قرار می گیرد.

* در بعضی موارد از لوله خرطومی پلاستیکی نیز برای کاهش هزینه استفاده می شود .
باکس پلاستیکی: برای محافظت از تجهیزات الکترونیکی مورد استفاده قرار می گیرد .

برای محافظت از آداپتور دوربین و اتصالات دوربین در مکان نصب دوربین مداربسته و در مکان انشعابات کابلها از باکس پلاستیکی استفاده می شود.

تجهیزات اختیاری دوربین مداربسته

استفاده از این تجهیزات اختیاری بوده و بسته به کاربری در مکانهایی از آنها استفاده می شود :

میکروفن : در صورت نیاز به ضبط صدای محیط می توانید از میکروفن برای این منظور استفاده کنید.

 یو پی اس ( UPS ) : در مواقع قطع برق, برق سیستم مداربسته را تامین کرده و مانع از کار افتادن سیستم می شود.

رک و باکس : برای محافظت از دستگاه ان وی آر از  آن استفاده می شود و دستگاه NVR در آن قرار داده می شود.

استاندارد IP دوربین مداربسته

IP که مخفف Ingress Protection یا International Protection می باشد یک استاندارد جهانی برای تعیین میزان مقاومت تجهیزات الکترونیکی در برابر نفوذ ذرات و آب به این تجهیزات می باشد. درجه بندی این استاندارد از یک عدد ۲ رقمی که بعد از حروف IP قرار می گیرد تشکیل شده است. هر کدام از این ارقام نشان دهنده مقاومت دوربین مداربسته نسبت به یکی از عوامل نفوذ است. رقم اول بعد از حرف IP میزان مقاومت در برابر اجسام خارجی به بدنه را نشان می دهد و رقم دوم میزان مقاومت در برابر مایعات مانند آب را تعیین می کند.

رقم اول از ۰ تا ۶ و رقم دوم آن از عدد ۰ تا ۹ می باشد.

تست ضد آب دوربین مداربسته

برای تست ضد آب بودن دوربین مداربسته به نسبت استاندارد IP از قوانین خاص و معینی استفاده می شود که هر کدام مراحل و دستورالعمل های خاص خود را دارد. به طور مثال برای دوربین های مداربسته با استاندارد IP66 پس از پوشاندن قسمت پشت دوربین ( قسمت نصب دوربین به دیوار و … ) آب در با فشار قوی از جهت های مختلف به سمت دوربین می پاشند و اینکار نباید در عملکرد آن خللی ایجاد کند.

در جدول زیر می توانید مشخصات مربوط به هر کدام از ارقام استاندارد IP را مشاهده نمایید :

دوربین مداربسته مینیاتوری ( Pinhole ) معمولا در جاهایی استفاده می شود که نیاز به مخفی بودن دوربین می باشد. این دوربین ها ابعاد بسیار کوچکی دارند. این دوربین ها با داشتن لنزی کوچک به راحتی قابل پنهان سازی در پشت سطوح مختلف می باشد و فقط کافی است سوراخ کوچکی روبروی لنز ایجاد کنید و تصویر محیط مورد نظر را مشاهده و ضبط نمایید.

این دوربین ها با توجه به کاربرد مخفی آنها دارای دید در شب IR نمی باشند. این دوربین ها معمولا دید مناسبی در نور کم ندارند و برای داشتن تصویر مناسب باید نور محیط را به خوبی تامین کرد.

دوربین مداربسته Pinhole معمولا کیفیت تصویر متوسطی دارند.

استفاده از دوربین مداربسته Pinhole به عنوان دوربین مخفی

استفاده از دوربین مداربسته مینیاتوری به عنوان دوربین مخفی در اماکن بدون مجوز ممنوع می باشد. اما در شرایط خاص و با داشتن مجوزهای لازم می توان از آنها در اماکن به عنوان دوربین مخفی نیز استفاده نمود.

مخفی کردن این دوربین ها با توجه به محدودیت سیم کشی نیاز به مهارت نصاب و کمی تجربه دارد.

زاویه و لنز دوربین مداربسته مینیاتوری

این دوربین ها دارای لنز ثابت و زاویه دید مشخص می باشند. از لنز های رایج مورد استفاده در این دوربین ها می توان به لنز ۲٫۸ میلیمتر ( با زاویه دید ۸۵ درجه ) و لنز ۳٫۶ ( زاویه دید ۷۰ درجه ) اشاره کرد.